Categorieën
Blog

Mijn tweede brein: een commonplace book in Google Keep

Sinds 2014 probeer ik om bewust meer te leren vanuit boeken. Dus niet alleen lezen op het strand tijdens vakanties, maar ook interessant boeken op te pakken in mijn vrije tijd. De boeken die ik toen las waren vooral non-fictie of biografieën. Andere boeken leken me tijdsverspilling. Een jaar later heb ik de Song of Ice and Fire (Game of Thrones)-serie gelezen. Vanaf dat moment is mijn liefde voor fictie weer opgeborreld, maar mijn leesdoelen waren nog wat inconsistent.

In 2016 had ik voor mezelf een doel gezet om 25 pagina’s per dag te lezen. Dat vertaalt zich in 9.125 pagina’s in een jaar. Dat doel heb ik niet gehaald, maar het heeft me wel geholpen om 7.000 pagina’s te lezen. In 2017 ging ik voor hetzelfde doel, maar nu ga ik af op zeker 10.000 pagina’s. Inmiddels is het doel voor mij minder relevant geworden en heeft het er vooral voor gezorgd dat ik van het lezen ben gaan houden.

Door iedere dag te lezen ga ik door een hoop bruikbare informatie heen. Ik heb geleerd dat mijn brein er niet voor gemaakt is om al die interessante lessen te onthouden. Tegelijkertijd wil ik ook niet altijd een notitieblok bij me hebben als ik ga lezen, want dat is een extra barrière om een boek op te pakken. Ik stond dus voor een dilemma: aan de ene kant wil ik meer onthouden en leren van wat ik lees, aan de andere kant wil ik dat lezen de simpele en plezierige activiteit blijft die het voor mij geworden is.

Toen kwam ik Ryan Holiday’s artikel tegen over zijn Commonplace Book. De methode die Ryan gebruikt is dat hij de pagina’s omvouwt van alles wat hij leest en interessant vindt, met een kleine kanttekening of notitie om te duiden wat er uit springt voor hem. Daardoor kan hij alles terugvinden waar hij iets mee wil doen of wat hij wil onthouden. Na het lezen geeft hij zijn gedachten de gelegenheid om met de informatie uit het boek te spelen. Daarna pakt hij een stapel van 4×3 inch indexkaarten, gaat hij door het boek en noteert daarop alles wat interessant voor hem was: quotes, zinnen en ideeën. De regels: een notitie per indexkaart, zodat een kaart gecategoriseerd kan worden of een flexibel onderdeel kan zijn van een verzameling (te schrijven tekst).

Hij is geen voorstander van een digitaal systeem, omdat Ryan gelooft dat de moeite van het fysiek schrijven van een notitie de waarde en retentie van de informatie versterkt. Het dwingt je om na te denken en bewust te zijn van wat je opschrijft.

Daar ben ik het niet per sé mee oneens, maar een digitaal systeem werkt voor mij toch beter. In een fysiek boek bewaar ik een A4-tje met een pen. Als ik iets interessants lees wat ik wil bewaren, dan maak ik een kleine notitie met een verwijzing naar de pagina. Als ik het boek uit heb verwerk ik de notities in Google Keep. Daarin maak ik 1 Keep-kaart per idee of zin en geef de notitie een algemene tag mee. Ook lees ik steeds meer e-books, met als grote voordeel dat ik vaker een boek bij me heb (op mijn telefoon) met synchronisatie tussen verschillende apparaten. Ik gebruik Google Books. Die app heeft de ingebouwde functie om gemarkeerde tekst in een Google Doc te bewaren. Tijdens het lezen is er dan nauwelijks afleiding als je interessante stukken tekst markeert. Het is letterlijk selecteren, markeren en weer doorlezen. Na het lezen van een boek zet ik de notities over in Keep, net als bij fysieke boeken.

Nadat ik mijn commonplace book voor notities had opgezet heb ik de lijn doorgetrokken en ben ik begonnen met het maken van notities voor vanalles: lessen uit mijn werk, uit gesprekken op verjaardagen, ideeën tijdens wandelingen. Een enorm interessant idee vind ik een van de lessen die Ryan geleerd heeft van Robert Greene (auteur van The 48 Laws of Power):

Alles is materiaal. Al het slechte wat er gebeurt, al het frustrerende, vertraagde of teleurstellende – alles kan materiaal zijn voor een boek. Het kan je iets leren om je onderneming te verbeteren, het kan een verhaal worden wat je doorgeeft aan een vriend. Wordt niet boos vanwege alles wat er gebeurt. Zie het als dataverzameling. Observeer het. Maak er materiaal van.”

Door een commonplace book bij te houden heb ik altijd iets om over te schrijven. Als ik tegen mentale problemen aan loop kan ik filteren op de stoicisme tag om waardevolle lessen te herlezen over het loslaten van dingen die je niet kunt controleren. Ik gebruik dezelfde notities voor fitnessmotivatie of voor recepten. Soms ga ik door mijn notities om simpelweg waardevolle levenslezen te herlezen die weer uit mijn gedachten zijn vervlogen. Door mijn boeknotities te delen op mijn site geef ik een blik in alles wat ik genoteerd heb tijdens het lezen, zodat ik daar hopelijk ook anderen mee kan laten leren. Een commonplace book kan in allerlei vormen opgezet worden. Ik kan iedereen aanbevelen om gewoon te starten met opschrijven wat waardevol is en daarna uit te vinden wat voor jou werkt. Ik heb een manier gevonden om een tweede brein te maken, waarom zou jij niet hetzelfde doen?